Lamorville, kerk Sainte-Marie-Madeleine
In 1933 kent de parochie van Lamorville een onderhandse aanbesteding van 20.000 Franse franken toe aan Duilio Donzelli voor de decoratie van de Sint-Maria-Magdalenakerk die tijdens de Eerste Wereldoorlog met de grond werd gelijkgemaakt en die in 1922 werd herbouwd op de plaats van het vorige godshuis. Het beschrijvende bestek specificeert de verschillende versieringen die vandaag nog steeds bewonderd kunnen worden in deze kerk.
Het koor is volledig beschilderd. Op het gewelf van de apsis zie je een Genadestoel. Deze iconografische afbeelding is ook terug te vinden in de kerk van Cierges-sous-Montfaucon. Aan de voet van het kruis staan twee herten te drinken. Zij symboliseren de eeuwigheid en doen denken aan de voorstelling van dit dier op de Italiaanse mozaïeken, namelijk drinkend aan de rivieren van het Paradijs (cf. Sint-Jan van Lateranen, de Heilige Clemens, …). Het middelste register bestaat uit architecturale grisaille kariatiden in art-decostijl; zij omkaderen de drie openingen van de apsis. Je treft aan weerszijden vier geknielde engelen: aan de ene kant ondersteunen ze een Heilig Hart dat omgeven is door een stralenkrans en aan de andere kant dragen ze de eucharistische gedaanten van brood en wijn, ook met stralenkrans. Het onderste register is bedekt met draperieën.
Ook de triomfboog is rijkelijk versierd. Het centrale paneel is gewijd aan de patroonheilige van de kerk, Maria-Magdalena, die recht tegenover Christus staat in het tafereel van Noli me tangere. Deze voorstelling ligt volledig in de lijn van de klassieke, westerse iconografische traditie en doet met name denken aan het schilderij van Eustache Le Sueur (17de eeuw, Museum van Beeldende Kunsten in Grenoble, depot van het Louvre) wat betreft de houding van de twee figuren, hun gewaden en hun gebaren, en ook de inscriptie in het landschap. De zuilen en de intrados van de boog zijn getooid met de Passiewerktuigen (ladder, spijkers, lans, hamer, nijptang) en palmtakken.
Tot slot werd de kleine kapel voor de gesneuvelden van de oorlog, achteraan rechts, gedecoreerd door Donzelli. Deze heeft jammer genoeg zwaar geleden: volledige plafondvlakken zijn losgekomen en de decoratie is bijna helemaal verdwenen. Alleen de intrados bij de ingang is nog leesbaar.
Genadestoel: bijzondere voostelling van de Drievuldigheid waarbij de Vader het kruis van zijn Zoon vasthoudt, terwijl de duif van de Heilige Geest tussen deze twee personages zweeft.
Intrados: de holronde binnenkant van een gewelf, een boog, een ronding.
Noli me tangere: Latijnse uitdrukking met de betekenis ‘houd Me niet vast’. Christus zou deze woorden hebben gezegd tegen Maria-Magdalena toen hij aan haar verscheen na zijn verrijzenis.